Een jaar of 8 geleden werd ik voor het eerst geconfronteerd met COPD.
‘Gelukkig’ ging het niet om mij zelf, maar wel iemand dicht bij mij.
Deze persoon is destijds ook voor de aandoening aan het revalideren gegaan.
Tijdens de revalidatie werd er veel aandacht besteed aan de onderwerpen die in deze post staan.
Om het verhaal dichtbij te houden wil het volgende graag met jullie delen.
Tijdens de revalidatie had ik het genoegen om een dag mee te lopen. Van de oefeningen met lopen, eten maar ook trainen schrok ik behoorlijk. Er werd met mijn nagebootst wat de mensen met COPD meemaken. En ik kan jullie vertellen dat was best beangstigend. Je komt echt voor ons, gezonde mensen behoorlijk wat zuurstof te kort. Wat tijdens 1 van de oefeningen op de fiets bij mij bijna in hyperventilatie eindigde. Zo zal je met alles wat je gewend bent het tempo terug moeten schroeven. Veel rustig aan doen, zo ervaren hun bij iets simpels als eten hetzelfde als wij met een zware hardloop intervaltraining. Ja je leest het goed, eten. Ga het zelf maar eens ervaren door meteen naar een zware interval (op het hoogste tempo) een boterham te eten! En gelijk, anders is het effect van de ervaring weg. Voor de personen met COPD is veel rusten en energie verdelen/sparen een belangrijk punt om het leven zo aangenaam als mogelijk te houden.
Voor mij was het zeer leerzaam en zal ik ook niet zo snel meer oordelen over iemand die op het oog er gezond uitziet ook gezond is. En dan heb ik het voornamelijk over de hulpmiddelen waar deze mensen gebruik van maken zoals een rollator.
COPD zie je namelijk niet altijd aan de buitenkant.
Zie voor tips onze Facebook post
Monique